Baie dankie Zuid-Afrika

Over 2 nachtjes is het alweer zover! Zaterdagavond stap ik in het vliegtuig richting Nederland. Mijn geweldige tijd in Zuid-Afrika zit er bijna op! De tijd is voorbij gevlogen, maar wat heb ik veel moois gezien, meegemaakt en geleerd. Een ervaring die ik nooit meer zal vergeten.

Afgelopen weken ben ik op stage druk geweest met het afronden van mijn projecten. Ik heb toetsen afgenomen bij alle kinderen die ik de afgelopen vier maanden begeleid heb, zodat ik een indruk kon krijgen van waar deze kinderen nu staan en wat ze de afgelopen tijd geleerd hebben. Leuk om te zien dat een groot deel van de kinderen ook echt voorruit is gegaan en veel geleerd heeft, want dat is toch waar je het uiteindelijk voor doet. Mijn wiskunde project dat ik heb opgezet in de onderbouwklassen heb ik afgerond met het aanbieden van een boekje aan de leerkrachten. In dat boekje staan alle spelletjes die ik de afgelopen maanden heb gedaan. Leuk om te zien hoe blij de leerkrachten hier mee waren.

Helaas komt aan alles een eind… Vandaag was al weer de laatste dag op de Primary School. Met alle lieve kinderen en leerkrachten hebben wij, studenten van de Primary School, op het schoolplein afscheid genomen. Een heel bijzonder moment met een lach en een traan, datgene waar ik me vier maanden helemaal voor heb ingezet is voorbij! Ik ben vandaag overladen met knuffels en lieve woorden. Leuk om te zien dat deze mensen niet alleen iets voor mij betekend hebben, maar ik ook zeker voor hen. Ek gaan julle baie mis L.R. Schmidt Primary School. Baie dankie vir alles wat ek by jullie het geleer en die liefde die julle my het gegee. Ek hoop dat dit julle almal goed mag gaan.

En dan nog wat over de afgelopen weekenden, want ik heb zeker niet stil gezeten. Zo heb ik onder andere de tafelberg en de Devil’s Peak beklommen. Bij beide tochten duurde het ruim 2 uur voordat ik boven was, heel heftig en zwaar, maar twee prachtige tochten. En wat gaf het een enorme kick toen we boven waren! Een uitzicht dat nog tien keer mooier was dan de tocht zelf, WAUW! Tijdens het beklimmen van de Devil’s peak zijn Lotte en ik ons trouwens nog rot geschrokken…. Er sloop namelijk ineens een slang voorbij. Gelukkig liep er op dat moment een Nederlandse jongen bij ons in de buurt, die ons al vrij snel weer gerust had gesteld, waardoor we rustig verder naar boven konden lopen. Een paar weken eerder heb ik ook al flink moeten remmen voor een slang die over de snelweg heen kroop, maar toen zat ik gelukkig in de auto, toch wat anders dan wanneer er opeens een slang voor je voeten kruipt.

Verder heb ik in één van de afgelopen weekenden een tour gedaan door de township Imizamo Yethu (één van de vele krottenwijken van Kaapstad), enorm indrukwekkend, maar ook echt heel shockerend. Veel afval op straat, geen douches, een toilet die met honderden mensen gedeeld wordt, veel criminaliteit, maar ook veel alcohol en drugs problemen. Daarnaast was het ook allemaal erg modderig en nat. De township bevindt zich op een soort van berg, veel krotjes lopen daardoor schuin af. De mensen die laag wonen hebben bij slecht weer regelmatig hun huis vol met water staan, omdat het water van bovenaf zo hun krotje inloopt. De mensen die hoog wonen, kunnen dus spreken van ‘geluk’. Op dat soort momenten besef je weer hoe goed wij het in Nederland hebben en hoe blij we mogen zijn met goed onderdak, stromend water en een warme douche.

De nacht voor het bezoek aan deze township hebben we bij Afrikanen in een super de luxe villawijk in Kaapstad geslapen. Zij woonde in een erg groot huis, met zwembad, schoonmaakster, opere en tuinman in dienst. We hadden deze mensen ontmoet toen we een paar weken eerder een bezoek brachten aan een rugby wedstrijd van de Stormers (Cape Town) tegen Melbourne (Australië). Het waren erg vriendelijke, gastvrije en lieve mensen. Ze vertelden ons dat ze de schoonmaakster en tuinman eigenlijk niet nodig hadden, maar dat ze deze mensen in dienst hadden om hen van werk te voorzien en een steentje bij te kunnen dragen in hun levensonderhoud. Dat is misschien nog wel het meest heftige van alles, de grote verschillen tussen mensen in Zuid-Afrika. Op het ene moment slaap je in een super de luxe villawijk in een rijk en welvarend deel van Kaapstad en de dag daarna sta je opeens in een township waarbij ‘je eigen toiliet’ met honderden mensen gedeeld wordt en waarbij mensen in pure armoede leven.

Ik heb me de afgelopen tijd ook nog vermaakt met veel andere leuke dingen. Zo heb ik onder andere gesurft, Kalk Bay bezocht (een mooi vissersdorpje in de buurt van Kaapstad, Guus misschien interessant voor jou? #vissen), een bezoekje gebracht aan Bo Kaap (een schilderachtige buurt in Kaapstad met allemaal gekleurde huisjes), de Chapmans Peak drive gedaan (een prachtige route tussen de bergen in Kaapstad)en veel gewinkeld en gewandeld.

Ook heb ik een paar keer heerlijk genoten van typisch Afrikaans eten. Een paar weken geleden zijn Lotte en ik door Dewi en haar ouders en opa meegenomen om bij ‘Mama Africa’ in Kaapstad te eten. Dit is een typisch Afrikaans restaurant waar ik allerlei soorten wild heb geproefd, zoals kudu, krokodil, struisvogel en springbok. Ik moet zeggen dat het allemaal boven verwachting goed smaakte, bijzonder om dit een keer gegeten te hebben en super lief en gezellig dat we met Dewi en haar familie mee mochten. Afgelopen zaterdag was de laatste zaterdag dat ik in Kaapstad verbleef. Deze avond hebben Lotte, Doraleine, Maya en ik gegeten bij the Africa Café. Een Afrikaans restaurant waarbij al het personeel Afrikaans was gekleed, Afrikaanse liederen werden gezongen en steeds heel veel Afrikaans eten op tafel werd gezet. We hebben heel erg genoten van de gezellige Afrikaanse sfeer en het lekkere eten, een top afsluiter van al mijn weekendjes in Kaapstad dus!

En nu is het dan bijna zover….. Zaterdagavond om 23.00 uur vliegen Renate en ik terug naar Nederland. Raar dat het avontuur waar we zolang naar uit hebben gekeken er bijna op zit! Eén ding weet ik zeker, ik heb maximaal genoten en ik ben een geweldige, leerzame en onvergetelijke ervaring rijker! Ik ga alle lieve kinderen, Lizelle en haar familie (mijn Afrikaanse mama hier) en de studenten waar ik hier veel mee heb opgetrokken enorm missen. Ook de prachtige natuur en omgeving, het lekkere Afrikaanse eten en de chille Afrikaanse cultuur waar alles allemaal niet zo gehaast hoeft en waar altijd alles wel goed komt, ga ik enorm missen. Al voelt het allemaal een beetje dubbel, ik heb toch ook wel weer zin om lekker te gaan genieten van de lange zomer avonden en het lekkere weer in Nederland. En waar ik het allermeest naar uitkijk, om mijn lieve familie en vriendinnen weer te zien, want o, wat heb ik jullie gemist en wat zal ik blij zijn om jullie weer te zien!

Ik wil iedereen super bedanken voor alle lieve berichtjes, kaartjes, appjes en mailtjes die ik heb ontvangen de afgelopen tijd. Heel bijzonder en leuk dat iedereen zo betrokken is geweest bij mijn avontuur hier. Ik hoop jullie allemaal snel te zien in het hopelijk zonnige en warme Nederland,

BAIE DANKIE ALMAL, BAIE DANKIE ZUID-AFRIKA!

Heel veel kusjes en knuffels,
Roos